Amandel is een lange boom of struikdie behoort tot het geslacht Drain and the Pink family. Velen geloven dat amandel een moer is, maar dat is het in feite niet, het is een steenfruit.
Inhoudsopgave
Beschrijving en bloeiende sierheesters
Amandelboom bereikt een hoogte van 4-6 meter en een struik 2-3 meter. De wortelstok bestaat uit 3-5 wortels van het skelet die diep in de grond kunnen doordringen en zichzelf beschermen tegen uitdroging.
De plant is vrij vertakt, terwijl deze uit twee soorten scheuten bestaat, waaronder kortere generatieve en langwerpige vegetatieve planten.
Donkergroene bladeren gemonteerd op bruine bladstelen en hebben een lancetvormige vorm met een spitse punt.
bloemen Dergelijke planten bestaan uit 5 bloemblaadjes die wit of lichtroze zijn geverfd. Gemiddeld is de diameter van een enkele bloem 2,5 centimeter.
Amandel fruit - dit is een steenvrucht, droog en fluweelachtig aanvoelend, met een leerachtige en vlezige groene vruchtwand.
Na het drogen wordt het vlees heel gemakkelijk gescheiden van het eetbare ovale bot en lang, gelijk aan 2,5 - 4 centimeter. Het wordt gekenmerkt door een groot aantal voren.
De eerste vruchtvorming vindt plaats na 4-5 jaar boomleven, maar in volle kracht lijkt het slechts gedurende 10-12 jaar. Met goede zorg draagt de struik 30-50 jaar fruit.
Naast het ontvangen van fruit Amandelen worden ook gekweekt voor sierdoeleinden.. Roze of wit schuim van bloemen van een dergelijke boom versieren niet alleen de tuin in het vroege voorjaar, maar stralen ook een unieke geur uit.
Amandel is een plant waarvan de bestuiving vooraf moet worden verzorgd. Er zijn twee soorten bomen:
- eerst kruisbestuiving nodigdaarom worden er minstens 3 bestuivers geplant naast de vruchtgemaakte amandelen, waarvan de bloeitijd hetzelfde moet zijn;
- de laatste worden bestoven door bijendaarom is het wenselijk dat er naast de plant twee tot drie kasten staan.
In eerste instantie werd gedacht dat het alleen mogelijk was om amandelen te kweken in de zuidelijke regio's, maar met de ontwikkeling van wetenschappelijke technologie hebben kwekers variëteiten gefokt die met de juiste beschutting zelfs de meest strenge winter kunnen overleven.
soorten
Zoete amandelrassen worden gekweekt in cultuur, de volgende soorten zijn vooral populair:
- verjaardag - de variëteit bloeit vrij laat, heeft een goede droogteresistentie. De schil heeft een gemiddelde dikte en de kern is zoet, dicht en droog;
- Ayudagsky - deze variëteit is laatrijp en skoroplodny, de eerste vruchtvorming komt al op 3 jaar van het leven van de boom. Vruchten bedekt met zachte schelpen zijn een dichte, enigszins afgeplatte ovale kern van lichtbruine kleur;
- Sevastopol - deze amandel is uitstekend bestand tegen hitte en droogte,bovendien brengt hij een enorme hoeveelheid oogst. De vruchtenschaal is zacht en de korrels zelf zijn dicht, zoet, wit geverfd;
- Mangul - deze late rijping is niet bang voor droogte. Vaste en dichte korrels met een verhoogde gladheid afgedekt met een zachte schaal. Een onderscheidend kenmerk is goede immuniteit tegen de meeste ziekten en plagen;
- dessert - deze zelf-onvruchtbare amandel is goed geschikt om in centraal Rusland te groeien, omdat hij niet bang is voor terugkerende vorst en bevriezing van bloemknoppen. De schaal is zacht en ruw. De ovaalvormige korrels zijn erg zoet en vettig. Als bestuivers voor deze variëteit worden meestal amandelen of pittig gebruikt.
Regels voor het planten van een amandelboom in de volle grond
Het is het beste om amandelen te kweken van jaarlijkse zaailingendie begin maart of eind november in open terrein worden geplaatst.
Als een plek om een plant te planten kies een zonnig, tochtvrij gebied en windvlagen, ook amandelen kunnen goed groeien in halfschaduw.
Voordat de plant geplant wordt, is het noodzakelijk om de put voor te bereiden. In het najaar, twee weken voor het planten, graven ze putjes uit, waarvan de diameter en diepte 50-70 centimeter zal zijn.
Als amandelen in groepen worden geplant, dan moet de afstand tussen individuele bomen 3-4 meter zijn, en tussen rijen van 5-6 meter.
Op de bodem van elke put wordt een drainagelaag gelegd.bestaande uit puin of grind. Vervolgens worden ze vruchtbare grond geplaatst bestaande uit de volgende elementen:
- 1 deel zand;
- 2 delen humus;
- 3 stukken groene grond;
- 5-6 kilo gerotte mest of humus;
- 500 gram superfosfaat;
- in de aanwezigheid van zure grond worden daaraan bovendien 200-300 gram dolomietmeel of kalk toegevoegd.
Nadat de put voldoende geïnfundeerd is je kunt een boom gaan planten:
- aanvankelijk in het midden van de put vallen ze neer in een ondersteuning met een hoogte van 1-1,5 meter;
- bouw er omheen een heuvel van de aarde;
- de zaailing wordt op de heuvel geplaatst zodat de wortelhals 3-5 centimeter hoger is dan de grond;
- in de volgende fase wordt de put gevuld met vruchtbare grond, stevig aangezet en grondig bewaterd;
- zodra het water volledig is opgenomen, wordt de zaailing op een steun bevestigd en wordt de grond gemolken met een laag turf of droge bladeren van 3-5 cm.
Tijdens de lentebeplanting wordt de put ook in de herfst voorbereid.
Hoe amandelen te planten:
Amandel zorg
Amandelzorg bestaat uit verschillende standaardprocedures die moeten worden uitgevoerd bij het kweken van bijna alle fruitbomen.
Voor de beste vruchtvorming Amandel heeft regelmatig water nodig.. Jonge planten worden elke 2 weken bewaterd en volwassenen 1 keer in 20-25 dagen.
De wielcirkel losmaken gunstig effect op de groei van bomen. De eerste keer dat dergelijke werkzaamheden worden uitgevoerd, is eind maart tot een diepte van 10-12 centimeter.
Vervolgens wordt tijdens de gehele vegetatieperiode nog 3-4 keer losgemaakt, maar nu al tot een diepte van 6-8 centimeter. Het is ook noodzakelijk om onkruid tijdig te verwijderen.
In de herfst wordt het volgende mengsel toegevoegd aan de cirkel in de buurt van de stam om te graven.:
- 1 kilogram mest;
- 20 gram kaliumsulfide;
- 40 gram superfosfaat.
De eerste 5-7 jaar van het leven van bomen tussen rijen wordt aanbevolen om groene mest te verbouwen.
In Siberië kun je zonder onderdak amandel-, steppe-, laag- of Russische amandelen laten groeien. In de centrale zone groeien drielobbige amandelen goed.
snoeien
In het vroege voorjaar, vóór de bud break het is noodzakelijk om alle bevroren, gebroken, zieke of vervormende takken te verwijderen.
Na de bloei kunt u formatief snoeien., waarbij 3 lagen skeletachtige vertakkingen worden afgeleid:
- in het eerste jaar kiezen ze drie takken, op 15-20 centimeter van elkaar en verkorten ze tot een lengte van 15 centimeter;
- de komende 2-3 jaar op de centrale geleider vorm 3 lagen, gelegen op een afstand van 20-30 centimeter;
- scheuten die onbeduidend zijn voor de vorming van de kroon worden in de zomer meerdere malen geklemd;
- de rest wordt gesneden tot 50-60 centimeter;
- aan het einde van het werk wordt de middengeleider ingekort zodat de afstand tussen deze en de bovenste laag 55-60 centimeter is.
In het najaar, nadat de bladeren eraf vallen, ze voeren sanitaire en antiverouderingssnoei uit.Dat wil zeggen, ze verwijderen alle droge, zieke, gebroken, groeiende in de verkeerde richting en verdikkende takken van de kroon.
Het is de moeite waard eraan te denken dat bij het snoeien van dikke takken de uitgesneden plaats moet worden behandeld met een tuinafstand.
Ziekten en plagen
De meest voorkomende op amandelen zijn de volgende soorten ziekten:
- cercosporosis - aanvankelijk verschijnen de bladeren bruine vlekken met een diameter van 2-4 millimeter, waarop u een grijze patina kunt zien. Daarna droogt en daalt het midden van het blad.
- schurft - Dit is een schimmelziekte die de bladeren, bloemen en scheuten van een boom aantast.
- roest - rode vlekken verschijnen aan de bovenkant van het blad en bruine blokken aan de binnenkant. Na verloop van tijd drogen de bladeren en vallen ze af.
- Geperforeerde spotting - De ziekte treft alle delen van de boom. Je kunt het op de bladeren vinden, omdat ze karakteristieke vlekken van rode tinten met een donkere rand aan de randen lijken.
- Grijze rot - op de scheuten verschijnen bruine vlekken en grijze pluizige bloesems.
Onder het ongedierte op de amandel vind je insecten zoals zaadeter, bladluis, mot of spint.
Als ongediertebestrijding moeten bomen worden behandeld met insecticiden, waaronder Aktellik, Fufanon en Tagore.
Gebruik tegen bladluizen Biotlin of Antitlin. Om spint te verwijderen, kun je drugs gebruiken Apollo, Agravertin of Fitoverm.
Zoals u weet, is het veel beter om te voorkomen dat problemen optreden dan om het te behandelen Preventieve maatregelen zijn uiterst effectief:
- in het vroege voorjaar, vóór de vorming van knoppen, worden de boom en de grond eromheen behandeld met 1% Brodsky-oplossing;
- na het einde van de bladval moet de verwerking worden herhaald;
- de beste preventieve maatregel is de naleving van de landbouwteelt. Dit omvat goede watergift, onkruidverwijdering en hygiënisch snoeien.
Verwijder amandelen pas nadat de groene buitenschaal donker is geworden en gemakkelijk kan worden gescheiden van de kern.
Het gebruik van bloeiende bomen in landschapsontwerp
Amandel heeft een zeer mooie en ongewone bloei., waarvoor het vaak wordt geplant voor decoratieve doeleinden. Vroege bloemen kunnen alleen een wakende tuin decoreren en een lentegevoel creëren.
Amandelboom is een verbazingwekkende bloeiende plant., die in moderne omstandigheden overal in het land kan worden gekweekt. Met de juiste implementatie van alle aanbevelingen, kunt u zeer smakelijk botfruit krijgen.