Ondanks het feit dat de aardappel - een niet-pretentieloze plant - een van de meest getroffen is door ziekten en plagen van gewassen. De hele zomerbewoners weten van de coloradokever, die zichtbaar is voor het blote oog. Grote verliezen aan aardappeloogst kunnen echter worden veroorzaakt door een microscopische plaag - een aardappelnematode. Dit is een ronde worm waarvan de omvang niet groter is dan 1 mm.
Alle aardappelnematoden zijn zeer vruchtbaar en bestaan door zich te voeden met de waardplant. In Rusland zijn er verschillende soorten van deze plaag.
Inhoudsopgave
Types van aardappelnematode in Rusland
Gouden en bleek
Deze twee soorten zijn aardappelcysteaaltjes en veroorzaken ziekte. globoderoz. Kwaadaardig ongedierte, ze zijn in de Russische Federatie objecten van interne en externe quarantaine.
-
- Gouden nematodenlarve
-
- Pale nematode cysten
De plaag leeft in de grond, verspreidt zich door de grond, containers en gereedschappen, knollen met resten van de aarde, smelt water, enz. Opgeslagen in de bodem tot 10 jaar.
De gouden aardappelnematode komt over de hele wereld voor, ook in Rusland, vooral in het centrale deel en Siberië. De bleke nematode komt veel voor in Europa, Latijns-Amerika, Canada, gevallen van voorkomen in Rusland zijn niet geregistreerd.
De levenscyclus van beide soorten parasieten is hetzelfde en gaat door ongeveer 40-60 dagen. Pest-winters in de vorm van larven en eieren in duurzame cysten.
In de lente, wanneer nieuwe aardappels ontkiemen, ontwikkelen de larven zich van de eieren en dringen ze door in de wortels van de plant. De maximale afstand van hun beweging in de grond is 1 meter.In de wortels verliezen ze mobiliteit en ontwikkelen ze zich tot ze mannetjes en vrouwtjes worden. De optimale temperatuur voor het leven is 15-20 graden.
Mannetjes komen de grond volledig binnen en vrouwtjes groeien geleidelijk, verdikken en scheuren de wortels op en blijven gedeeltelijk in de plant achter. Na de bevruchting sterven de mannetjes en beginnen de vrouwtjes eieren te leggen in hun eigen lichaam. De vruchtbaarheid van één persoon - van 200 tot 1000.
Wanneer de eieren volwassen worden, sterft het lichaam van de vrouw af, de buitenste schaal wordt hard en wordt bruin. Er verschijnt dus een cyste - een dode vrouw met eieren erin. Bij het oogsten van aardappelen vallen cysten af, vallen in de grond en overwinteren daar.
Gouden nematode wordt genoemd omdat tijdens de levenscyclus haar vrouw verandert van kleur: eerst is het wit, dan crème en ten slotte goudgeel. Bij vrouwen van de bleke nematode blijft de crème witte kleur dominant.
Steel Aardappel Nematode
Het vrouwtje kan eieren leggen op een temperatuur van 5 tot 37 graden. De levenscyclus duurt 20-45 dagen. Ongedierte overwintert in de eierfase, goed verdragen van het bevriezen van de bodem.
Vooral grote variëteiten worden in grote mate schade toegebracht.Infectie komt vaker voor van de baarmoederknol dan door de grond. Vanaf de grond penetreert de nematode de knol terwijl deze zich vormt. Bijzonder ernstige plaagschade in regenachtige jaren.
Noord-Gallisch
Het ongedierte parasiteert op verschillende planten, waaronder aardappelen, waarin veroorzaakt tubereuze tuberculose. Groei (gallen) verschijnen op de wortels van een geïnfecteerde plant, waardoor de interne geleidende vaten verstopt raken en de plant een tekort aan voedingsstoffen begint te ervaren. In koude winters sterft het in de grond.
Het gevaar bestaat dat in de komende jaren andere soorten galnematoden in Rusland verschijnen - de Colombiaanse (Meloidogyne chitwoodi) en de nematode Meloidogyne fallax. Deze plagen zijn al te vinden in Europa.
Tekenen van verlies
Symptomen van een gouden infectie
Versla gen begint altijd als focus.
symptomen:
- jonge planten zijn belemmerd;
- stengels zijn kwetsbaar, bladeren zijn klein;
- waargenomen voortijdige vergeling van gebladerte van onder naar boven;
- razmozaleny wortelsmet een sterke nederlaag kunnen extra wortels worden gevormd, omdat de plant een acuut tekort aan voedsel heeft.
Na 7 weken na het planten op de wortels, kunt u de plaagcysten zien, eerst wit, dan helder geel en uiteindelijk roodbruin.
Knollen altijd klein en weinig. Symptomen zijn vooral uitgesproken als de aardappel groeit op arme, bevruchte bodems.
Symptomen van staminfectie
Meestal zijn er geen externe manifestaties van de plaag. In geval van ernstige schade bladeren worden bleek, golvend langs de randen. De internodiën worden ingekort, de stelen worden dikker en bossiger.
Op knollen onder de schil verschijnen kleine witte vlekken met een gat in het midden. Het vlees wordt geleidelijk zacht in het getroffen gebied. Tijdens opslag op de knollen worden donkere vlekken gevormd met een loden schaduw. Na verloop van tijd nemen ze toe en barsten ze, waardoor de knol snel droogt.
Preventie en beheersmaatregelen
agrotechnologische
De belangrijkste methode voor ongediertebestrijding is het gebruik van nematoden-resistente variëteiten en het vermijden van monocultuur.
Omdat de parasiet in de bodem leeft, draagt de jaarlijkse aanplant van aardappelen op één plaats bij tot de snelle verspreiding van de plaag. Om dit te voorkomen, moeten aardappelen worden afgewisseld met het telen van andere gewassen, d.w.z. 4-5 jaar gewasrotatie.
De beste voorlopers zijn planten die niet door dit schadelijke organisme worden aangetast:
- granen (inclusief maïs);
- bonen;
- mengsels van peulvruchten en granen;
- siderata (lupine, mosterd, canola);
- pure stoom.
De essentie van de methode: in de herfst, na het oogsten en grondig schoonmaken van het veld van plantenresten, wordt de plot ingebracht mest (160-240 t / ha), opgegraven en weggerukt met een dikke laag mulch. U kunt bijvoorbeeld gehakseld stro, hooi of gemaaid gras gebruiken. Met een laag mulch wordt het veld verlaten voor de winter.
In de vroege zomer worden alle gekiemde aardappelen die tijdens de herfstoogst werden gemist, van de site verwijderd. Onderdak wordt niet verwijderd. In de droge periode water het veld 1-2 keer. Na nog een overwintering worden de restanten van de mulchlaag verwijderd, wordt een aardappelvariëteit resistent tegen de nematode op het veld geplant en gedurende ten minste twee jaar op rij gekweekt.
Efficiëntie van de methode: bij gunstige weersomstandigheden (warme winter, veel neerslag in de zomer), kan de bestrijding van de plaag 98% bedragen. Nematodenlarven sterven door natuurlijke vijanden: bacteriën, teken, roofwantsen.
Je kunt niet altijd alleen nematoden-resistente soorten aardappelen planten. Dit kan ertoe leiden dat het ongedierte veerkrachtiger wordt. Elke 3-4 jaar planten ze een gewoon ras.
chemisch
Krachtige chemicaliën kunnen niet effectief zijn, omdat cysten in de bodem worden beschermd door een harde schaal en nadat de larven in de plant zijn geïntroduceerd, kan het gebruik van pesticiden toekomstige gewassen schaden.
Enkele chemische manieren om:
- Een maand voor het planten op die plaatsen waar vorig jaar geïnfecteerde planten groeiden, brengen ze ureum en bewaterd met de infusie van aardappel spruiten: de larven ontwaken, gaan de grond in en sterven.
- Bij het planten van aardappelen in de put bijdragen as, vogeluitwerppoeder, rotte mest. Dit alles wordt bestrooid met aarde en geplante knol.
- Na het planten wordt de grond water gegeven. vloeibare kippenmestverdund met water 1:20. Irrigatiegraad 4-10 liter per 1m2. Een dergelijke oplossing is schadelijk voor plaaglarven.
Volksmanieren
Tot de populaire methoden om de plaag te bestrijden behoren de volgende trucs:
- Mest bemesting. In vruchtbare grond zijn micro-organismen goed ontwikkeld - de natuurlijke vijanden van de plaag.
- Zaai rogge na het oogsten van aardappelen. Volgens de observaties van tuinders, is rogge beter dan andere granen, helpt het aantal aaltjes in het gebied te verminderen.
- Gebruik van plantverdedigers. Ervaren tuinders planten kleine goudsbloemen, calendula en rudbeckia naast aardappelen, waarvan de geur en worteluitscheidingen niet van parasieten houden.
Dergelijke planten hebben nodig verwijderen van de site en branden. Na het werken met een geïnfecteerde plant, spoel goed en desinfecteer containers, gereedschap en schoenen die in contact komen met de grond.
Over het algemeen voorkomt een goede naleving van de vruchtwisseling, een zorgvuldige verzorging van aardappelen en een tijdige toediening van meststoffen aan de bodem de verspreiding van de parasiet op de locatie. De beste manier om plantenziekten te bestrijden, is tenslotte preventie.